Wrath of the Tyrant (Emperor)

Wrath of the Tyrant.

Wrath of the Tyrant is de debuut demo van de legendarische black metal act Emperor. Dit is verreweg de meest rauwe, meest primitieve opname in de keizercatalogus. Hoewel er een paar indrukwekkende momenten zijn, onthult deze demo vooral een band die nog steeds op zoek is naar zijn identiteit. Dat zou niet zo verrassend mogen zijn; Ihsahn en Mortiis zijn slechts 17 jaar oud en Samoth is 18. Samoth speelt niet eens gitaar op deze demo, maar is in plaats daarvan op de drums. De composities staan ​​ver af van de prachtige stukken gevonden op Anthems tot de Welkin in Dusk of zelfs In the Nightside Eclipse. Wrath of the Tyrant is een stukje directe, gewelddadige en roofzuchtige black metal.

Over het algemeen is de productie wat je zou verwachten van een black metal-demo uit 1992: rauw, enigszins afstandelijk en schokkerig en met een beetje ruis. Dat werkt goed met de kwaadwilligheid van de meeste van deze nummers. Het belangrijkste probleem met deze opname is de zang, die zowel in uitvoering als productie vreselijk is. Ihsahn's stem is veel te ver naar voren in de mix en is aanzienlijk luider dan alle andere instrumenten. Het is ook overbelast met reverb, dat af en toe de instrumenten uitwast. Bovendien is de vocale uitvoering zelf echt vervelend. De stem van Ihsahn is heel hoog en piepend en heeft een soort 'vingernagels op schoolbord'-effect.

De kwaliteit van de nummers op Wrath of the Tyrant is redelijk sterk. 'Witches Sabbath' is een intens nummer, beweegt zich voort door een spannende oorlogsstrijd en klautert dan op in een uitbarsting van rommelige riffs en uit de hand gelopen kreten. "My Empire's Doom" is een vroege versie van "Beyond the Great Vast Forest". Hoewel dit prototype niet veel van de lagen bevat die aanwezig zijn in de latere versie, toont het wel het vermogen van Emperor om een ​​breed scala aan stemmingen en tempo's te doorlopen een enkel stuk. Een paar nummers - met name 'Lord of the Storms' - vertonen een ondermaats muzikaal vakmanschap, met slordige uitvoering en bandleden die enigszins uit de toon vallen, maar meestal is de uitvoering voldoende.

In feite is Wrath of the Tyrant een ietwat achterhaalde release. Van de negen nummers werden er drie opnieuw opgenomen op de As the Shadows Rise EP, twee op de gelijknamige EP en één op In the Nightside Eclipse. Dat laat drie liedjes achter (twee als je de intro uitsluit) die exclusief beschikbaar zijn op Wrath of the Tyrant. In beide gevallen geeft de nieuwe opname een uitstekende indruk van de compositorische details van de nummers en zorgt in veel gevallen voor een superieure sfeer. Alle heropnames bevatten veel superieure vocale uitvoeringen van Ihsahn. Toch is er een aangename nieuwigheid om de nobele keizer in zo'n primitieve staat te horen; om die reden is Wrath of a Tyrant de moeite van het luisteren waard.

Dit is echter verre van het wezenlijke voorbeeld van rauwe black metal dat zo nu en dan wordt uitgedragen.